Het was dinsdag weer eens helemaal raak tijdens de raadsvergadering. Stevige bespreekstukken passeerden de revue. Maar niet eerder dan nadat er een uitgebreide groep inwoners had ingesproken over uiteenlopende onderwerpen. Als eerste kwam de samenwerking met wijkteams en dorpsraden aan de orde. Vertegenwoordigers uit de dorpskernen Maarsseveen  en Molenpolder spraken in over de vele evenementen die worden georganiseerd op het terrein van de Maarsseveense plassen en de participatie, waarover zij niet te spreken zijn. Er heeft een evaluatie van deze samenwerking plaatsgevonden. De uitslag daarvan was gemiddeld positief. Maar misschien is het meten van gemiddelden niet goed. Het liefst ze je dat alle dorpsraden en wijkteams zich kunnen vinden in de samenwerking(svorm). Aandacht hiervoor is op z'n plaats. Daarna het ondernemingsklimaat in Stichtse Vecht. De inspreker vond dat Stichtse Vecht kansen aan zich voorbij laat gaan. Is 2015 in economisch opzicht voor Stichtse Vecht een verloren jaar? Is er voldoende integrale promotie van Stichtse Vecht? Economie staat ten dienste aan welzijn van de inwoners van onze gemeente. Aandacht blijft nodig. Zou een Economic Board diensten kunnen bewijzen of wachten we wat meer af of U10 of EBU ons 'op sleeptouw' neemt. Ook de brugwachters kwamen aan bod. Volgens de insprekers moeten ze blijven. Ik heb mij als raadslid te buigen over meer vragen dan alleen het (economisch) nut van een brugwachter. Ik verwacht nog een vervolg van het college op dit onderwerp. Ook de Breukelerbrug kwam aan bod. De inspreker introduceerde een zoveelste alternatief voor de afwikkeling van het (fiets)verkeer. Maar ik kreeg toch de indruk dat deze variant eigenlijk al zijn kans had gekregen. Hoe je het ook draait of keert, het blijft voor verkeersdeelnemers vooral van groot belang rekening te houden met elkaar. De ideale oplossing waarbij niemand van niemand last heeft bestaat niet of is onbetaalbaar. Dan ook enige insprekers over Greiff, oftewel bestemmingsplan Bergeseweg 6 te Vreeland en natuurlijk ook over RTV Stichtse Vecht dat naast Greiff ook op de agenda stand als bespreekstuk (wanneer er geen eensluidende uitkomst is na een commissievergadering over het betreffende onderwerp).

Bij Greiff hebben zich de afgelopen jaren geen ongelukken voorgedaan die van invloed zouden kunnen of moeten zijn op het voorgestelde bestemmingsplan. Wat ons betreft was het wel een duidelijke zaak dat het bestemmingsplan er door zou moeten komen en eigenlijk geloof ik dat de meerderheid dat meteen ook wel zo zag. Meer stof tot gesprek vormden de moties van Streekbelangen om een uitzettingsonderzoek te starten en PvdA om een alternatieve ontsluiting te onderzoeken. Wij hebben betoogd dat wat ons betreft beide kunnen worden onderzocht en dat zij beide minder gericht zouden moeten zijn op een 'wel of niet mogelijk' en meer op een 'zicht krijgen op verschillende alternatieven met daarbij horende consequenties'. Daarbij kan wat ons betreft ook de mogelijkheid van een overslag worden meegenomen. Kortom, welke mogelijkheden zijn er om met de ontstane situatie om te springen. Greiff die vanuit het verleden op deze locatie een bedrijf heeft en in de loop van de jaren is gegroeid en een woonkern die gaandeweg is uitgebreid. Dit probleem komt vaker voor (in Stichtse Vecht). De verleiding is groot om de vele stemmen van inwoners af te zetten tegen die ene stem van de ondernemer. De laatste verliest het eigenlijk altijd. Maar er speelt meer dan alleen de meerderheid van stemmen in dit geval. De moties zijn aangenomen dus we wachten de uitkomsten van de onderzoeken af.

De ChristenUnie-SGP heeft in het verleden betoogd moeite te hebben met de verlaging van de maximum snelheid op de Oostkanaaldijk. Deze rechte weg leek ook ons  uitstekend geschikt voor 80 km/u. Het negeren van adviezen van landelijke organisaties en specialisten is echter iets om zeer terughoudend mee te zijn. Soms zijn er zaken waarin je als raadslid het advies van specialisten gewoon moet overnemen. De weg voldoet niet aan criteria die een snelheid van 80 km/u in voldoende mate en voldoende veilig toelaten. We hebben aangegeven dat drempels om de snelheid te beperken met grote terughoudenheid moeten worden ingezet. Wij zien graag dat het college zich beperkt tot die plekken waar beperking van snelheid het meest essentieel is (naast overigens een bord dat reeds aangeeft welke snelheid er maximaal mag worden gereden).

Ons standpunt met betrekking tot de extra bijdrage aan RTV Stichtse Vecht is  eigenlijk altijd duidelijk geweest, ook bij de oppositie zo leerden wij in de afgelopen week. En op onze website heb ik daaraan nog uitgebreid aandacht besteed. Maar nu duidelijk is dat er geen extra bijdrage komt, is de vraag hoe RTV Stichtse Vecht dit gaat verwerken. Ik hoop oprecht dat zij niet het bijltje erbij neergooien. Er zit zoveel positiviteit in de vrijwilligers dat ik mij niet kan voorstellen dat zij zich niet zullen herpakken. Natuurlijk kreeg ook ik enige nare reacties na het besluit maar eigenlijk begrijp ik die ook wel. Wanneer je je met hart en ziel voor iets inzet en je ziet dat op deze manier afbreken.... Maar naar mijn mening hoeft dit niet het einde te zijn van RTV Stichtse Vecht. Het kan ook het begin zijn van nieuw elan. Ik begrijp dat dat tijd zal vergen.

Helaas was er voor Het Vechtse Verbond een reden om uit de coalitie te stappen. Ik vind het jammer dat dit gebeurt. Naar mijn mening is de kritiek op college en  coalitie niet terecht. Er is ruimte om elkaar met argumenten en het aandragen van (nieuwe) inzichten te informeren om zodoende iemands keuze te beïnvloeden, debatteren heet dat. Tijdens de raadsvergadering werd echter alleen maar gesuggereerd dat je van eerder uitgesproken denkrichtingen niet zou mogen terugkomen. Dat is een vorm van debatteren waar ik niet zo van hou.

Woensdagavond was ik aanwezig bij de oprichting van een comité voor de Nationale Ouderendag in Breukelen en Loenen. Na bijzonder mooie ervaringen met onze fractie vorig jaar in Maarssen heb ik mij ingezet om een dergelijk initiatief in Breukelen en Loenen ook van de grond te krijgen. Geweldig om te zien dat er mensen na deze twee oriënterende gesprekken de handschoen oppakken. We hebben afgesproken dat er ruimte moet blijven om te constateren dat iets toch niet lukt. Aan een dood paard moet je immers niet (blijven) trekken. Maar misschien gaat het gewoon wel lukken. Het comité gaan aan de slag met hulp vanuit Maarssen en we zien wel of het initiatief voet aan de grond krijgt.

Kortom, het was deze week geen 'stille' week maar wel een om stil van te worden.