• Er is bij de gemeente een grote bereidheid om de uitdagingen die er in de jeugd- en ouderenzorg liggen op te pakken. Er worden (te) veel beleidsstukken geschreven. Het lijkt echter lastig om binnen kortere tijd tot een contrete aanpak te komen. De vertaling naar de uitvoering verloopt moeizaam zo lijkt het en uiteidelijk is het in de uitvoering niet wat men had verwacht of wat goed aansluit op de behoefte.
• Het lijkt alsof er niet in een vroeg stadium overleg is met de mensen die het aangaat. Gaat de oplossing of hulp die we creeëren nu wel voorzien in de behoefte die echt leeft?
• Om de hulp die wordt geboden hangt soms een zweem van beheersbaarheid en controle. Voorkomen van misbruik en de controle daarop. Een bepaalde mate van wantrouwen? 'Heb je deze hulp wel echt nodig' en 'Doe of zeg ik niet iets waardoor ik de noodzakelijk hulp misschien misloop'.
• Schakel toch vooral bestaande maatschappelijke structuren in. Hetzij belangenorganisaties, kerken, scholen, huisartsen, dorpsraden, etc. Er is best maatschappelijke (draag)kracht die nog niet optimaal wordt benut.
• Het lijkt alsof de grotere kernen meer aandacht krijgen. Is dat omdat men het in de kleine kernen 'wel redt'. De sociale cohesie is daar mogelijk sterker maar moet wel mogelijk blijven.
• Er zijn in andere gemeentes soms uitstekende oplossingen. Maak vooral gebruik van de aanpak en kennis die men daar heeft. Niet één op één te gebruiken, maar vaak zeer bruikbare aspecten.
• Zorg voor een vast contactpersoon bij de gemeente.

Een zeer plezierige en nuttige avond. Hartelijk dank voor uw input en meedenken.