Mensen die eenzaam zijn hebben meer nodig dan alleen ontmoetingsplekken. Eenzaamheid kan zich manifesteren tijdens uiteenlopende gebeurtenissen in een mensenleven. De oorsprong van eenzaamheid ligt echter meestal in een veel eerdere fase.

Wanneer we eenzaamheid willen 'bestrijden' en vinden dat 'voorkomen beter is dan genezen', ook wel preventie genoemd, zullen we op meer moeten inzetten dan alleen ontmoetingsplekken. Dorpshuizen en wijkcentra zijn slechts een deel van het antwoord op eenzaamheid.

Bij gezondheid van mensen hoort ook welbevinden. En bij welbevinden horen termen als 'erbij horen', 'ertoe doen', 'gezien en gehoord worden', 'invloed hebben op je omgeving'. Ervaringen hiermee doen we al op in onze kinderjaren. Afhankelijk van die ervaringen ontwikkelen we sociale vaardigheden om met nieuwe situaties in ons leven om te gaan. Daar wordt de basis gelegd voor wapens tegen eenzaamheid.

De gemeente kan zich er niet vanaf maken met dorpshuizen en wijkcentra tegen eenzaamheid. Maar ook de aanpak vergt meer dan 'het betrekken van mensen bij sociale activiteiten'. Er is een meer structurele en ingrijpender aanpak nodig die om meer geld vraagt dan daarvoor nu beschikbaar is. Eenzaamheid betrijden vraagt om meer dan het tekenen van een programma 'Een tegen eenzaamheid'.

Eenzaamheid bestrijden vraagt de inzet van inwoners als naasten van mensen die eenzaam zijn of gevoeligheid daarvoor dreigen te ontwikkelen. Maatschappelijke organisaties moeten beter worden toegerust om eenzaamheid te herkennen, te bestrijden maar vooral te voorkomen.

De ChristenUnie-SGP zal zich blijven inzetten om ook bij de gemeente die brede aanpak te bevorderen.