Duurzaamheid wordt vaak verbonden met de kleur groen. Dat is de kleur van de natuur. We moeten goed omgaan met de aarde, we hebben haar in bruikleen gekregen. In bruikleen want de aarde behoort niet ons toe maar is van God. Gekregen van God om op te leven. In bruikleen omdat er na ons generaties zullen zijn die op deze aarde willen leven. Van ons wordt goed rentmeesterschap verwacht.

Maar je zou net zo goed ook blauw kunnen verbinden met duurzaamheid. Blauw als kleur van het geld, van de economie. Geven we ons geld uit aan zaken die er toe doen? Gaan we voldoende bewust om met de financiële mogelijkheden die ons zijn gegeven? Zowel in zakelijke als particuliere situaties. Ben je tevreden met wat je hebt of moet dat altijd het nieuwste van het nieuwste zijn? Is een investering afgeschreven na een bepaald aantal jaren wanneer hetgeen waarin is geïnvesteerd echt niet meer mee kan?

Ook rood kan een kleur zijn om aan duurzaamheid te denken. De kleur van liefde en passie. Steeds vaker zijn liefde en passie consumptieartikelen. Een relatie hebben zolang het fijn is of zolang die je wat oplevert. Relaties aangaan met 'what's in it for me'. En zodra dat niet meer het geval is de relatie beëindigen. Maar je ook afvragen 'what's in it for my partner'? Dat is duurzaamheid in relaties. Investeren kost moeite. Niet zomaar opgeven wanneer het wat moeilijker gaat.

Betuttelend? Nee! We roepen elkaar op allerlei fronten op om diepere waardes te beschermen. Of het nu in relaties is, in de economie, in de natuur of eender welk ander domein. Bij alles mag, nee moet, duurzaamheid in het visier blijven. Gooi niet te snel weg wat (soms met wat meer inzet en moeite) nog heel lang mee kan. Wees zuinig op en investeer in wat waardevol is!